"Buğdayın Türküsü" 1904'de doğmuş ve de 1973'de ölmüş Şili'li büyük şair Pablo Neruda'nın bir şiiri. Nazım Hikmet'in çağdaşı ve de arkadaşı olan şairin benzer formatlarda büyük eserleri bulunmakta.
Dilimize tanınmış şair Hilmi Yavuz tarafından çevrilen şiiri bir kitapta gördüğümde çok etkilenmiştim. Şiirin (veya şarkı sözünün) anlamı sizi birden bir yerlere alıp götürür. Öyle olmuştu. Son satırı "Biz halkız, yeniden doğarız ölümlerle" şarkının sonunda temel melodiden çok farklı ve daha güçlü olmalıydı. Halk ve buğday söz konusuydu, bağlama olmalıydı, şarkı türkü gibi söylenmeliydi.
Onu enstrümantal olarak yeniden düzenlerken Şili'ye özgü, ama aynı zamanda bizim de çok tanıdığımız bir giriş ve başlangıç süslemesi koymak istedim."İnti İllimani" grubunun bize tanıttığı ve sonraları sosyalist hareketin sembolü olmuş "El Pueblo Unido Jamas Sara Vencido" şarkısının sloganını kullanmak çok etkileyici olacaktı. Hem de Şili'li halka bir selam, bir gönderme gibi şarkıyla bütünleşecekti.
Çeşitli mitinglerden değişik grupların kayıtlarından bu sloganın "resitatif" söylenmiş şekillerini buldum ve de onları karıştırdım. İnti İllimani grubuna bir gönderme olarak harp ile armonik arpejler oluşturdum. Sondaki tulum solosu ise "Yalnız ve Güzel Ülkeme" hüzünlü bir gönderme...